woensdag 26 november 2008

Maria Juncal met La hora de los milagros in de Meervaart 6/12 - agenda


Maria Juncal is niet alleen adembenemend mooi maar ook charismatisch. Zij heeft een tomeloze energie en krachtige expressie. Haar danstechniek wordt erkend als fabelachtig. Met haar nieuwe programma neemt zij het publiek mee op reis door haar persoonlijke emoties. Dans, zang, gitaar en percussie versmelten tot intimiteit en magie van hart en ziel. Trouw schreef: ‘Maria Juncal geeft flamenco zijn diepgang terug’. Kortom: Maria Juncal is de absolute flamenco-sensatie van deze tijd. Artistieke leiding: El Maestro Ciro, compositie: Juan Parilla, met 5 muzikanten en 2 gastdansers.

Homepage: www.demeervaart.nl

maandag 24 november 2008

Een poepende boomstam in Catalunya? - gebruiken en gewoonten


Zo hebben wij St. Maarten en Sinterklaas als kinderfeesten, zo hebben de Catalanen Caga Tio (cagar= poepen, de poepende boomstam). Ik zie meteen al wat vraagtekens op de gezichten verschijnen, neem mij niet kwalijk, ik heb deze traditie ook niet verzonnen. De traditie gaat als volgt, eind november gaan families in het bos op zoek naar een boomstam die als "Caga Tio" kan fungeren. Eenmaal thuis aangekomen dan is het dus geen boomstam meer maar dan is het "Caga Tio" geworden. Op 8 december viert Spanje Maria Onbevlekte Ontvangenis (Inmaculada Concepción) en vanaf dan beginnen zij de caga Tío te voeren. Dit mannetje bestaat uit een stuk boomstam met vier pootjes en een gezichtje. De kinderen zetten iedere avond voor het slapen gaan een bakje met eten en drinken voor het poppetje en dekken hem met een dekentje toe, zodat hij het niet koud krijgt. Eigenlijk vergelijkbaar met wat wij doen met Sinterklaas door ons schoen te leggen en wat water met suikerklontjes en wortel voor het paard. Caga Tio krijgt in Catalunya een mooi plaatsje in de keuken en wordt behandeld als een echt familielid, dagelijks wordt hij goed verzorgd tot aan kerstavond, waar hij wordt toegezongen en geslagen met een stok zodat hij kleine cadeautjes gaat poepen. Het schijnt dat als je goed bent geweest krijg je nougat en anders krijg je sardientjes. Ik heb mij echter laten vertellen dat de boomstam tegenwoordig steeds betere cadeautjes poept. Maar de echte cadeaus komen natuurlijk met Drie Koningen, daarover later meer.

vrijdag 14 november 2008

De monniken zijn weer hip - muziek

Nu is het "Chant" van de Gregoriaanse monniken uit Oostenrijk en het priestertrio uit Ierland die ons verrassen en in de muziekschappen liggen want ze scoren hoog in de Britse charts. Dit is echter geen nieuwe tendens, in vlagen komen er zingende nonnen, monniken en paters voorbij. Denk maar aan "Enigma" of de zingende non beter bekend als "Soeur Sourire" die een hit scoorde in de Amerikaanse hitlijsten. Dit deed me tevens denken aan enige jaren geleden waarbij de Spaanse Gregoriaanse monniken uit het klooster Santo Domingo de Silos internationale roem kregen met hun religieuze gezang en bekroond werden met drie keer platina de best verkochte album in het genre Gregoriaans ooit. Heel toevallig kreeg ik afgelopen weekend een kopie van dit album via een vriend in handen. Ik heb er nu een week lang naar geluisterd wanneer ik in de file en heen en terug rijd naar mijn werk en het heeft iets bijzonders, een vleugje mysterieus en eigenlijk best wel rustgevend. Zou dit een oplossing kunnen bieden voor agressie in het verkeer?

zaterdag 8 november 2008

Het Spaanse skiseizoen is bijna weer geopend! - travel

Als iemand Wintersport in Spanje zegt, dan denkt iedereen altijd gelijk aan de Pyreneen. Met resorts die langs de grens met Andorra en Frankrijk liggen, is dit inderdaad de grootste contratie met skiresorts in Spanje. Wat veel mensen echter niet weten, is dat je ook de buurt van Barcelona, Madrid en zelfs Sevilla prima kunt skien, snowboarden of zelfs langlaufen.

De skiresorts in de Spaanse Pyreneeen zijn Formigal, Cerler, Espot Esquí, Valdelinares, Port-Ainé, Boí Taüll, Panticosa, Candanchú, Masella, Vallter 2000, Vall de Núria, La Molina en Baqueira Beret. Ook in Léon, Segovia, Cantabria en zelfs Andalusie (de Sierra Nevada) zijn enkele wintersportgebieden !

Ook al is Spanje nog geen massale wintersport-bestemming voor de nederlandse skiers en snowboarders, het is zeker een wintersportland dat meer in meer in bereik komt. Door de vele vluchten die je steeds goedkoper naar Spanje toe laten vliegen, en relatief lage skiverhuur prijzen is het zelfs een budgetbestemming te noemen.

Spanje is meer als Tapas en Siesta's - geniet van de Spaanse Pistes!

Bron: http://www.sneeuwhoogtespanje.nl/

Rood goud in de paella? - culinair

Als je iemand vraagt om een bekend gerecht uit Spanje te noemen. Dan noemen negen van de tien mensen de paella, een heerlijk rijstgerecht dat zijn oorsprong vindt in Valencia. Ooit eens afgevraagd hoe ze de rijst van de paella geel krijgen? Het antwoord is saffraan. Hieronder zullen we verder ingaan op deze uiterst kostbare specerij.

Saffraan is een kostbare specerij die gewonnen wordt uit de saffraankrokus, een knolgewas dat tot de familie van de lissen behoort. De saffraankrokus wordt ongeveer 15 cm hoog. De bloemen bezitten stampers met drie oranjebruine stempels, die met de hand geplukt en gedroogd worden. De saffraankrokus komt in het wild niet meer voor. Het drogen gebeurt boven vuur of in de zon. Door het intensieve arbeidsproces is het een van de duurste specerijen ter wereld. Het wordt daarom ook wel “het rode goud” genoemd.

Saffraan werd rond de 14e eeuw als specerij in de keuken gebruikt. Het woord saffraan komt uit het Arabisch. Spanje is de grootste producent van saffraan. Het zijn vooral relatief kleine familiebedrijven die zich met de teelt van saffraan bezig houden. Spanje is goed voor 60% van de wereldproductie. De specerij is een onmisbaar onderdeel in de Spaanse specialiteit paella.

Saffraan heeft een doordringend aroma en een scherpe smaak. De specerij wordt om haar kleur- en smaakstof gebruikt. Daarnaast heeft saffraan geneeskrachtige (pijnstillende) eigenschappen. Je kunt in plaats van dure saffraan ook de goedkopere kurkuma of geelwortel gebruiken als het je alleen om het kleuren van een gerecht gaat. Je krijgt dan niet de typische saffraan smaak.

Saffraan is te koop in een soort draadjesvorm en in poedervorm. Bij het kopen van draadjes let je op de kleur die bloedrood moet zijn. Hoe meer goudkleur of wit er in de kleur zit, des te minder kracht de saffraan zal hebben. Je hebt slechts één draadje saffraan nodig om een liter water in een uur diepgeel te kleuren. Kwalitatieve saffraan is niet goedkoop. Vaak wordt ook oude saffraan tegen goedkopere prijzen verkocht. Een goede kwaliteit saffraan is 2 tot 3 jaar houdbaar. Bewaar saffraan in een luchtdicht blik of in donkergekleurd glas. Er mag geen licht, warmte en zeker geen vocht bij komen.

Bron: www.mijnreceptenboek.nl

zaterdag 1 november 2008

Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje - feesten



In Nederland staan we alweer te trappelen, want nog een paar weekjes slapen en dan is het zover. Onze heiligman/bejaarde lieve kindervriend is dan weer in het land. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we ons nu niet al misselijk kunnen eten aan speculaas, pepernoten en schuimpjes. Ik moet helaas schuld bekennen, maar ik verdenk de speculaaskruiden ervan dat ze verslavend werken. Al met al Sinterklaas is naar mijn mening en velen anderen denken er daar net zo over, toch wel een van de mooiste tradities van Nederland waar me trots op mogen zijn. Een feest dat door pakjesavond, surprises en gedichten leuk is voor zowel jong als oud. Nu hoop ik dat ik me dit jaar weer genoeg heb misdragen zodat ik meekan naar Spanje in de zak van Sinterklaas. Ja je moet het practisch bekijken, scheelt je toch weer een vliegticket en helpt je weer makkelijker de winter doorkomen. Maar nu de grote vraag, komt Sinterklaas eigenlijk wel uit Spanje? Na enig speurwerk, kwam het volgende naar boven.

Sint-Nicolaas was bisschop van Myra; een stad aan de Lycische kust, iets ten westen van de badplaats Antalya. In zijn tijd viel Lycië nog onder het Griekse deel van het Byzantijnse Rijk, nu Turkije. Myra was één van de belangrijkste steden in dit gebied. Een rijke havenstad.

Bisschop Nicolaas was tijdens zijn leven al een zeer geliefde persoon in de stad en de wijde omgeving. Hij overleed op 6 december van het jaar 343 of daaromtrent, en al snel na zijn dood deden verhalen de ronde over de wonderen die hij had verricht. Dat vergrootte zijn aantrekkingskracht nog, en dus werd Nicolaas heilig verklaard. Hij gold als de schutspatroon van kinderen, ongehuwde maagden, schoorsteenvegers en reizigers. En bovenal van zeelui. Vooral in het gebied rond de Middellandse Zee werd hij door hen vereerd. Zijn beenderen werden in een reliekschrijn bewaard in een speciaal voor hem gebouwde kerk.

In de eeuwen na zijn dood trokken duizenden gelovigen op bedevaart naar Myra. De stad kon die toevloed van reizigers goed gebruiken, want omdat de haven was dichtgeslibd, vielen andere inkomstenbronnen langzaamaan weg. De stad verpauperde en de meeste inwoners zochten hun heil elders. Toen de stad in 1087 in handen van de Turken dreigde te vallen, sliep niemand in West-Europa daar een nacht minder om. Wat men in de christelijke wereld wel erg vond, was dat het stoffelijk overschot van de heilige Nicolaas ook in handen van de moslims zou vallen.

In de Zuid-Italiaanse stad Bari liepen de gemoederen hoog op. Besloten werd tot een geheime missie. Plaatselijke zeelui voeren naar Myra en roofden daar de beenderen van de goedheiligman uit de reliekschrijn. Die werden vervolgens herbegraven in Bari zelf, waar speciaal een nieuwe kathedraal werd gebouwd. De paus proclameerde dat er twee maal per j aar een processie moest worden gehouden: op 9 mei; de dag dat de beenderen in Bari aankwamen, en op 6 december; de sterfdag van Sint Nicolaas. Dat gebeurt tot op heden. Vooral de voorjaarsprocessie is prachtig van symboliek: een 17e-eeuws houten beeld van de heilige wordt op 8 mei naar zee gedragen en op een bootje gezet. Daar dobbert het tot de volgende dag. Op 9 mei komt de heilige dan met veel bombari in de haven aan. Dat klinkt bekend…

Sinterklaas komt sindsdien dus eigenlijk uit Italië. Hoewel; Italië zoals wij dat nu kennen, bestaat pas sinds 1861. Het Italiaanse schiereiland was na de val van het Romeinse rijk uiteengevallen in tal van stadstaatjes, provincies, kolonies en wat niet al. Door oorlogen en huwelijken veranderden de verschillende steden en streken regelmatig van bewind. Bari was net als Myra een havenstad binnen het Byzantijnse Rijk. Myra viel in handen van de Turken, en Bari was kort daarvoor veroverd door de Noormannen, die een koninkrijk hadden gevestigd in Sicilië en Zuid-Italië. Dit koninkrijk werd in 1503 Spaans bezit en bleef dat tot diep in de 18e eeuw. Bari was dus lange tijd een Spaanse stad. En daarmee komt Sinterklaas dus toch uit Spanje..
Gelukkig, kunnen we weer rustig slapen!

`Todos los Santos`Allerheiligen en Allerzielen - feesten


Allerheiligen (Sollemnitas Omnium Sanctorum in het Latijn) is een christelijk feest dat valt op 1 november en gevierd wordt onder katholieken, protestanten en anglicanen. De feestdag viert de nagedachtenis aan alle heiligen en martelaren. De volgende dag wordt Allerzielen gevierd. Het is aannemelijk dat men tijdens de kerstening van Europa, het feest van Allerheiligen is gaan vieren rond de periode dat voordien een heidens feest ter nagedachtenis van de doden werd gehouden. In 837 riep Paus Gregorius IV 1 november uit als de katholieke gedenkdag. En aangezien Spanje overwegend katholiek is ingesteld, en al helemaal als het gaat om weer reden te hebben voor een nationale feestdag, wordt deze mogelijkheid met beide handen aangegrepen.


In praktijk komt het op het volgende neer, men herdenkt de overledenen, bezoekt de graven van de dierbaren, extra openbaar vervoer wordt ingezet en de bloemist lacht zich dubbel want die verdubbeld zijn inkomen in vergelijking met de rest van het jaar. Het is eigenlijk een gebruikelijke familie reunie waarbij er daarna natuurlijk gegeten en gedronken dient te worden. Met name in de provincie Cadiz, Andalusie is het een lang evenement, want de dorpen en plaatsen van deze regio nemen daar gerust een week de tijd voor gevuld met festiviteiten. Gedurende deze tijd van het jaar, zijn er dan ook speciale lekkernijen te verkrijgen in de Spaanse banketbakkers, zoals `huesos de santo` oftewel ´botten van de heilige´, een soort van marzepein rolletjes en ook amandeldougnut achtig iets´bunuelos de viento` ongeveer vertaald is dat ´wind krullen´, of wat in Cataluna gebruikelijk is, waarbij de witte zoete aardappel met amandelen en suiker tot deegballetjes worden gevormd en daarna ingedompeld worden in ei en vervolgens in een jasje worden gestoken van pijnboompitten, amandelen of cacao poeder voordat ze in de pan gaan voor een mooi goud kleurtje. Rest mij niks anders te zeggen, dan wederom voor de Spanjaarden is er geen feest zonder eten.